Afgelopen zondag deden de jongens en ik een spelletje memory aan de tafel. Het is gezellig, we lachen, drinken een colaatje. Puur geluk. Tegelijk met dat besef voel ik een pijnscheut in mijn hart. Wacht. Er klopt hier iets niet. Oh ja.. Koos is dood. Ik was het even vergeten.
Story of my life.
Ons leven, het leven van de jongens en mij, is doordrenkt met Koos. Op een mooie manier. Ook pijnlijk, ook hartverscheurend, maar vooral mooi. De afgelopen twee-en-een-half jaar staat ons leven in het teken van het verweven van alles wat er gebeurd is en alles wat niet meer is, met alles wat er nu gebeurd en alles wat er nu is.
Vorige week mocht ik ons verhaal delen op NH-radio. Mocht ik vertellen over intieme en kostbare momenten in ons gezin de afgelopen jaren. Ons verhaal. Iedereen heeft zijn of haar eigen verhaal. Elk verhaal is kostbaar. En ik hoop dat het delen van ons verhaal van betekenis mag zijn voor mensen die ernaar luisteren.
Hieronder een link naar de uitzending met Koop Geersing: